Barefoot Gen erzielt d'Bombardement vun Hiroshima aus der Perspektiv vun engem jonke Jong, Gen, a senger Famill. Awer d'Themen vum Buch (de physeschen a psychologesche Schued, deen normale Leit leiden ënner Krichs Realitéite) kléngen haut kille richteg. Gen a seng Famill hu laang ouni vill Iessen, Suen oder Medizin gekämpft, awer trotz Schwieregkeeten, probéieren se eng Glanz vum normale Liewen ze halen. Déi Erwuessen sinn erschöpft a bal verzweifelt; d'Kanner maachen Loftugrëff an Honger méi oder wéineger. Den Nakazawa, en Iwwerliewende vun Hiroshima, portraitéiert effektiv d'Belaaschtung an dësem Ëmfeld ze liewen a weist wéi d'Efforte fir an optimale Konditiounen ze bleiwen heiansdo manifestéieren als maneschen, irrationalen Humor. D'Geschicht bitt e bëssen Optimismus: Personnage maachen Akte vu Selbstopfer fir d'Wuel vun den Noperen a Léifsten (z. B. wann der schwanger Mamm vu Gen krank gëtt aus Ënnerernährung, stellen hien a säi Brudder als Weesekanner op an trieden op de Stroossen, werfen d'Suen iwwer d'Mauere vun hirem Heem fir datt se net gefaangen ginn). Ënnert dëser Can-Do Haltung sinn déi déif Schold an d'Gefill vun Hëlleflosegkeet vun den Elteren. Wann d'Kanner ekstatesch iwwer e Schrott Iessen klameren, opléisen d'Elteren sech a Schimmt an Trauer. D'Konscht ass schaarf gezeechent an expressiv, an d'Erzielung huet sou en natierleche Rhythmus, et ass einfach an d'Liewen vun der Famill gezunn ze kréien, doduerch datt de kataklysmesche Lieser weess datt et ëmsou méi richteg, intim a schwéier ze huelen ass. Trotz senger erschreckender Natur ass dëst Wierk vun wäertvoll fir d'Lektiounen, déi et an der Geschicht, der Mënschheet an der Matgefill ubitt.
